-Մարդ չպիտի կենտրոնանա մի աշխատանքի վրա․ այսինքն եթե ես գնում եմ դպրոց, չպիտի մտածեմ, որ հերիք ա, ամսվա վերջ աշխատավարձ ունեմ։ Այլ զբաղմունքներ ունենալով՝ և՛ զբաղվածության հարցն ես լուծում, և՛ ժամանակի անիմաստ կորուստ չես ունենում։ Պարզապես մարդկանց մեջ պիտի հավատ, հույս լինի իրենց արած գործի նկատմամբ․․․նույնիսկ եթե գյուղի, համայնքի զարգացման վրա դա շատ չնչին նշանակություն կարող է ունենալ կամ նույնիսկ չունենալ, ցանկացածի ընտանիքում էդ տարբերությունը զգացվում ա, որի համար էլ պիտի քայլ անել»,-մեզ հետ զրույցում պատմում է Զեմֆիրան և ավելացնում․
-Այս դասընթացների արդյունքում բացի հմտություններ սովորելուց, նաև հասկացա, որ մենակ ես չեմ, որ ուզում է սովորել, շարունակեն ապրել, արարել ու ինտեգրվել էս տարածքին։ Դա ինձ ոգևորեց առաջ նայելու։ Մենք պիտի վերացնենք մարդկանց մեջ ինքնավստահության պակասը և տանք նրանց հավատ, որ դու կարող ես։